Wet van Poe
| Cogito ergo sum Logic and rhetoric |
|
| Key articles |
| General logic |
| Bad logic |
De Wet van Poe stelt:[1]
“”Zonder een duidelijke indicatie van de intentie van de auteur is het moeilijk of onmogelijk om het verschil te zien tussen een uitdrukking van waarachtig extremisme en een parodie van extremisme.
|
De kern van de Wet van Poe is dat het moeilijk is, zo niet onmogelijk, om onderscheid te maken tussen parodieën van fundamentalisme en andere absurde overtuigingen enerzijds en echte uitdrukkingen van deze overtuigingen anderzijds, omdat ze allebei even krankzinnig lijken. Sommige conservatieven vinden de uitingen van bijvoorbeeld de notoire homofoob Fred Phelps zo bizar, dat ze denken dat hij een "incognito liberaal" is, die probeert de gangbare homofoben in een kwaad daglicht te stellen. Deze samenzweringstheorie wordt ondersteund (of verworpen, afhankelijk van het standpunt) door het feit dat hij zich vijf keer verkiesbaar stelde voor de Democraten in Kansas. Hij won geen enkele keer.[2]
De Wet van Poe is niet alleen toepasbaar op de absurditeit van overtuigingen, maar ook op de absurditeit van de argumenten die voor deze overtuigingen worden gebruikt. Met name argumenten voor jongeaardecreationisme en theodicee zijn berucht vanwege hun absurditeit. Een typisch argument dat voldoet aan de Wet van Poe is een argument voor theodicee, dat luidt: "Wie zijn wij/wie ben jij om de motieven van de Almachtige in twijfel te trekken?". De absurd simpele en voor de hand liggende non sequitur cirkelredenering in dit argument (namelijk dat God goed is omdat hij de god is) doet vermoeden dat dit argument bedoeld is als een parodie op christenen, maar in feite is dit argument naar voren gebracht door enkele echte krankzinnige christenen.
Belangrijk om in het achterhoofd te houden: een uitspraak verbinden met de Wet van Poe is niet hetzelfde als suggereren dat deze uitspraak daadwerkelijk een parodie is. Het is juist zo dat de Wet van Poe in werking treedt als je niet kunt weten of de betreffende uitspraak parodie is, of een daadwerkelijke overtuiging - ervan uitgaande dat degene die de uitspraak deed zijn intentie niet kenbaar heeft gemaakt. Als je een uitspraak ziet die zo over de top is dat het zowel een briljante parodie kan zijn als een schandalig extremistische overtuiging, dan is de Wet van Poe van toepassing.
Geschiedenis[edit]
De Wet van Poe is geformuleerd door Nathan Poe in augustus 2005.[3] De wet verscheen op het forum "Schepping & Evolutie" op de website Christianforums.com.[4] Op fora als deze komen veel berichten voor die het creationisme parodiëren. Vaak waren deze berichten aanleiding voor een flamewar (een reeks boze en beledigende persoonlijke aanvallen) van een of meer andere gebruikers, die dachten dat het een serieus bericht was en dit klakkeloos overnamen. Nathan Poe vatte dit gedragspatroon samen in zijn oorspronkelijke formulering van de wet:
“”Zonder een knipogende smiley of een ander helder vertoon van humor is het onmogelijk om een parodie te maken op fundamentalisme die niemand zal aanzien voor echt fundamentalisme.[5]
|
De wet werd opgepikt en heeft sindsdien zijn weg gevonden als een meme op internet. In de loop van de tijd is de wet uitgebreid: de wet omvat niet meer alleen parodieën op creationisme, maar ook parodieën op elke andere extreme ideologie - religieus, seculier of gewoon waanzinnig.
Eerdere waarnemingen[edit]
Hoewel het populair is geworden door Nathan Poe, zijn er twee eerdere waarnemingen van ditzelfde fenomeen geweest op het Usenet uit de goede oude tijd.
- Jerry Schwarz stelde in 1983:[6]
“”Als je een satirisch bericht plaatst zonder dit symbool [een smiley, namelijk ";-)" of 😀, red.], ongeacht hoe duidelijk de satire voor jou is, verbaas je niet als andere mensen het serieus nemen.
|
- Alan Morgan stelde in 2001:[7]
Let vooral ook even op de overeenkomst met de Derde Wet van Arthur C. Clarke.
Voorbeelden[edit]
Een voorbeeld van de Wet van Poe in actie is de beoordeling door Navy Bean op Amazon.com, van het boek van Ray Comfort, You Can Lead an Atheist to Evidence, but You Can't Make Him Think.[8] Hoewel de argumenten in deze beoordeling niet eens bijzonder absurd zijn naar de maatstaven van jongeaardecreationisten (in tegenstelling tot bijvoorbeeld de extreme absurditeit van het kroko-eend-argument), wijst de seksuele humor in de beoordeling erop dat deze waarschijnlijk is geschreven door een parodist.
Een voorbeeld van de Wet van Poe in de echte wereld is Noord-Korea, waar het onbekend is hoeveel mensen alle propaganda en valse geschiedschrijving echt geloven, en hoeveel dit faken uit angst.
Uitbreiding van het concept[edit]
Oorspronkelijk stelde de wet alleen dat iemand een parodie op fundamentalisme zou kunnen verwarren met het echte werk. Als iemand sarcastisch opmerkt dat evolutie een hoax is omdat "vogels geen apen baren", dan is er een grote kans dat minstens één persoon de grap niet begrijpt en serieus gaat uitleggen waarom deze persoon een idioot is. (De even belachelijke kroko-eend was serieus bedoeld.)
In de loop van de tijd is de toepassing van de wet uitgebreid. De term "Poe" slaat nu op bijna alle parodieën op internet. De Wet van Poe is niet alleen van toepassing op extreem fundamentalisme, maar ook op extreem liberalisme, extreme liefdadigheid, extreem fangedrag, extreem milieubewustzijn of zelfs extreme liefde. De waarschijnlijkste reden van deze uitbreiding is de neiging van mensen om beroep te doen op de Wet van Poe (zie "Ontvangst en toepassing") op elke extremistische tirade, zelfs voordat iemand er negatief op reageert.
De oorspronkelijke definitie omvat nog altijd niet de uitgebreide toepassing. Een ware Wet van Poe-fundamentalist kan bezwaar maken tegen de toepassing buiten het originele concept. Aan de andere kant kan dit bezwaar ook een parodie zijn.
Een Poe[edit]
Het zelfstandig naamwoord "Poe" is afgeleid uit de Wet van Poe. In deze context verwijst een Poe (niet te verwarren met "een po") naar een persoon die of een (nieuws)bericht dat de Wet van Poe in werking kan laten treden. Dit is vaak het geval bij berichten en personen die waarachtig overkomen, maar waarschijnlijk parodie zijn. Een gangbare uitspraak kan dus zijn: "het is een Poe, mensen, wees niet zo stom", wanneer een link naar Landover Baptist Church of Christwire wordt gedeeld. "Ik hoop dat dit een Poe is" wordt gebruikt om de vertwijfelde hoop uit te drukken dat de mensheid niet zo stom is als datgene wat iemand net heeft gelezen.
Gevolgtrekking van Poe[edit]
“”Het is onmogelijk om een fundamentalistische actie uit te voeren, die niemand verkeerd zal begrijpen als parodie.
|
De belangrijkste gevolgtrekking uit de Wet van Poe verwijst naar het tegenovergestelde fenomeen: dat een fundamentalist zo ongeloofwaardig klinkt dat rationele mensen oprecht denken dat de fundamentalist een parodie op zijn overtuigingen presenteert. Het parodiëren van eigen overtuigingen is niet nieuw: Ray Comfort gebruikt zijn bananenargument nu als lollige presentatie van intelligent design (en beweert dat dit altijd al satirisch is geweest). De gevolgtrekking doet zich vooral voor bij rationele mensen die al bekend zijn met de Wet van Poe, waardoor ze vatbaar zijn voor de gedachte dat iedere belachelijke overtuiging waarschijnlijk een parodie is.
Dit heeft gevaarlijke consequenties gehad bij aanslagplegers als Elliot Rodger en Brenton Harrison Tarrant, die regelmatig hun kwaadaardige intenties en zelfs gedetailleerde aanvalsplannen deelden op verschillende websites. Door de gevolgtrekking van Poe was het mogelijk dat zij zich in het volle zicht verborgen tussen trollen en edgelords.
Regel 34 en de Wet van Poe[edit]
De Wet van Poe kan ook van toepassing zijn op seksueel fetisjisme. Zo zijn er bijvoorbeeld mensen die zich seksueel aangetrokken voelen tot nazi's of mensen die het opwindend vinden zich te verkleden en te gedragen als een Nazi. Deze mensen zijn geen echte neonazi's, maar het is wel gemakkelijk om ze daar ten onrechte voor aan te zien. Als de overeenkomst niet groot genoeg is, dan is de nazi-imitatie niet zo effectief (en dus opwindend) voor de fetisjist. Soms maken de echte aanhangers van fascisme en de mensen die alleen maar legerlaarzen dragen voor hun eigen bevrediging deel uit van dezelfde groep. Zo was er een groep homoseksuele neonazi's in de jaren '70, waarvan de leider oprecht neonazistische overtuigingen leek te hebben, maar die zijn aanhangers vooral haalde uit de leer-subcultuur (voor wie nazi-uniformen een duidelijk een seksuele aantrekkingskracht hebben).
Een ander voorbeeld is Christian Domestic Discipline (CDD), waarvan de aanhangers de Bijbel gebruiken om geweld achter de voordeur te rechtvaardigen. Er is echter ook een pagina voor CDD op FetLife, wat het ware motief van de deelnemers onduidelijk maakt.
De conservatieve activist David Yeagley stond bekend om de bijzonder bloemrijke aanklachten tegen homoseksualiteit die hij schreef voor zijn website. Een aantal van zijn critici stellen dat hij een homo was die nog in de kast zat en dat homofobie voor hem kinky was. Een van hen suggereerde dat hij zelfs masturbeerde terwijl hij de artikelen schreef. Vergelijkbare beweringen zijn gedaan over homofobe predikanten in het algemeen, en Fred Phelps in het bijzonder. De 34e Wet van Poe geeft aan dat het lastig, zo niet onmogelijk, is om het verschil te zien.
De alt-right-beweging gebruikt homo-erotische afbeeldingen en seksueel expliciete retoriek afkomstig uit de pornografie (zoals de term "cuck"). Vanwege de 34e Wet van Poe is het moeilijk te zeggen of de aanhangers van deze beweging een stijve krijgen wanneer ze hierover schrijven.
Poe-paradox[edit]
De Poe-paradox is een ander uitvloeisel uit de Wet van Poe, dat voortkomt uit een ongezond niveau van paranoia. De paradox stelt dat:
“”In elke fundamentalistische groep bestaat een paradox, waar een nieuwe persoon (of een nieuw idee) - fundamenteel genoeg om geaccepteerd te worden door de groep - waarschijnlijk zo belachelijk is dat de persoon of het idee het risico loopt om verworpen te worden als parodist (of parodie).
|
De term werd het eerst gebruikt door RationalWiki-editor en gerespecteerd blogger The Lay Scientist om de overduidelijke paradox te beschrijven in het management van bewerkingsrechten op Conservapedia.[9]
“”Iedere nieuwe deelnemer aan het CP-project die niet zo conservatief is als het management, loopt kans weggestuurd te worden. Daartegenover staat dat iedere nieuwe deelnemer die net zo conservatief is als het management het serieuze gevaar loopt om een parodist genoemd te worden, en daarom weggestuurd te worden. Is dit het eerste levende voorbeeld van een Poe-paradox?
|
Voorbeelden uit de praktijk[edit]
Experimenteel[edit]
Heather L. LaMarre, Kristen D. Landreville en Michael A. Beam, onderzoekers aan de School of Communication van de Ohio State University vonden ondersteunend bewijs voor de Wet van Poe in een onderzoek dat zij in 2009 publiceerden.[10] Zij maten het relatieve politieke conservatisme en liberalisme bij 332 proefpersonen. Deze personen bekeken daarna beelden uit The Colbert Report, een televisieprogramma dat een parodie is op conservatief nieuwscommentaar zoals The O'Reilly Factor en dat uitgezonden wordt op het kabelnetwerk van Comedy Central. De onderzoekers vonden dat de relatief conservatieve deelnemers aan hun onderzoek rapporteerden dat de ster van het programma, Stephen Colbert, in werkelijkheid neerkeek op liberalen en op een discrete manier zijn conservatieve opvattingen uitdrukte over het besproken onderwerp. Liberalen die het programma zagen, waren meer geneigd om het programma als een oprechte parodie te zien en vonden dat Mr. Colbert niet zijn ware politieke meningen presenteerde. Vreemd genoeg bonden de liberale en de conservatieve kijkers in het onderzoek Mr. Colbert even grappig (geen statistisch significant verschil). Hoewel het onderzoek geen directe of beoogde toets was van de Wet van Poe, pasten de resultaten goed bij de voorspellingen die de wet maakt.
The Onion[edit]
The Onion is een Amerikaanse humoristische nieuwsorganisatie. In hun krant en op hun website publiceren ze satirische artikelen over regionaal, nationaal en internationaal nieuws. De artikelen van The Onion gaan niet specifiek over fundamentalisme of extreme meningen, maar ook deze artikelen zijn regelmatig aangezien voor echt - vaak op Facebook, maar soms ook buiten de sociale media.
- In 2012 nam Fars News Agency uit Iran het artikel "Gallup Poll: Rural Whites Prefer Ahmadinejad to Obama" over uit The Onion en maakte een reportage die bijna woord voor woord hetzelfde was. The Onion vestigde hier de aandacht op door aan hun eigen versie een regel toe te voegen: "For more on this story: Please visit our Iranian subsidiary organization, Fars."
- In 2012 kwam het artikel dat Kim Jong Un nomineerde als de meest sexy man op aarde in handen van Noord-Korea's Central News Agency. De grootste krantengroep van China, People's Daily, had het artikel als echt nieuws verspreid. Ook hier updatete The Onion hun artikel door aan het eind toe te voegen: "Voor meer informatie over The Onion's Meest Sexy Man op Aarde 2012, Kim Jong Un, gaat u naar onze vrienden van de People's Daily in China, de trotse communistische dochteronderneming van The Onion, Inc. Voorbeeldige reportage, kameraden."[11]
- Fox Nation, een dochteronderneming van Fox News,[Note 1] publiceerde het verhaal dat Barack Obama via e-mail een tirade van 75.000 woorden heeft geschreven over Amerika. De bron voor dit verhaal was The Onion. Om een beeld te geven: 75.000 woorden is de lengte van een roman van gemiddeld formaat, zoals De vanger in het graan of Harry Potter en de Steen der Wijzen.
- Over Harry Potter gesproken: een artikel uit The Onion uit 2001 getiteld "Harry Potter zorgt voor een stijging in satanisme onder kinderen" werd overgenomen in een internetcirculaire (veelzeggend detail: de duidelijkste parodie-elementen waren verwijderd) en verstuurd naar een groot aantal fundamentalistische christenen.[12]
- Het artikel "Planned Parenthood opent abortuscomplex van $8 miljard" uit 2011 trok de aandacht van veel mensen in de blogwereld, van wie hun paranoia met betrekking tot het kwaad van abortus ze deed geloven dat het artikel echt was. Het Republikeinse congreslid John Fleming (LA) werd erin meegezogen.[13]
- In 2015, kort na de massale FIFA-arrestaties, publiceerde The Onion een artikel met de titel "FIFA kondigt verwoed het wereldkampioenschap 2015 aan in de Verenigde Staten", waarmee ze FIFA bespotten omdat die probeerde de VS tevreden te stellen en niet al hun topmannen te arresteren. De vroegere vice-president van CONCACAF, Jack Warner uit Trinidad, stelde in een internetvideo dat de VS dit alleen deden als vergelding voor het besluit om het wereldkampioenschap van 2022 toe te kennen aan Qatar, maar noemde dit artikel als zijn bron. Daarna vergeleek hij zichzelf met Nelson Mandela en Gandhi.[14]
- Kort nadat hij was aangesteld als Trumps perssecretaris van het Witte Huis en in de periode van de "Alternatieve Feiten" flater, retweette Sean Spicer een video van The Onion over zichzelf, die hij 100% serieus leek te nemen. De tweet van The Onion luidde: "@SeanSpicer's rol onder Trump is het Amerikaanse publiek te voorzien van robuuste en helder geformuleerde misinformatie." Het internet zag dit.[15] Er moet echter opgemerkt worden dat Sean Spicer fan was van de parodieën van hem in de media. Hij besprak ze met een luchthartig gevoel voor humor in interviews en zelfs in de Press Room. Hij doorzag de grapjes, dus de retweet zou opzettelijk geweest kunnen zijn.
De Speld[edit]
De Speld is de Nederlandse tegenhanger van The Onion. Zeker in de begindagen van De Speld werden de artikelen nog wel eens serieus genomen.
- In 2008 schreef De Speld dat de Coca Cola Company een nieuw drankje introduceerde, Fitna. Een van de bestanddelen zou waterstofperoxide zijn. Onder druk van de Coca Cola Company is het artikel en de bijbehorende afbeelding gewijzigd.[16][17]
- In 2009 nam De Telegraaf kritiekloos het artikel uit De Speld over een patatje holocaust over. Nadat er 117 reacties op waren gekomen, werd het artikel verwijderd.[18][19]
- Je zou inmiddels verwachten dat de verschillende media De Speld op waarde weten te schatten, maar in 2011 ging dat toch mis bij het Haarlems Dagblad. Zij namen een artikel uit De Speld over, waarin stond dat er 200 kg tonijn was gevonden in een lading cocaïne.[20][21]
4chan[edit]
Het antisemitisme op sommige delen van 4chan is een duister voorbeeld van "ironische" onverdraagzaamheid en tegendraadsheid, en waar die ironie toe kan leiden. In eerste instantie waren er vooral edgelords en trollen die een lolletje wilden trappen. Zij zijn nu in de minderheid: neonazi's kwamen een kijkje nemen en namen de boel over. De echt onverdraagzame mensen hebben geen idee wat ironie is, terwijl trollen en edgelords geen onderscheid kunnen maken tussen hun soortgenoten en ware onverdraagzaamheid, en zelfs zullen proberen de meest schaamteloze berichten te overtreffen.[22]
Disciples of the New Dawn[edit]
Disciples of the New Dawn is ogenschijnlijk een christelijke fundamentalistische groep, maar wordt algemeen beschouwd als parodie. De oprichter is ene "Patrick Oliver Embry". Let even op de initialen, POE: dat lijkt verdacht veel op een opzettelijke Poe.
UndergroundNewsReport[edit]
“”Toen ik deze website begon, had ik geen idee dat de verhalen zo veel aandacht zouden trekken. Mijn doel was om verhalen te schrijven die niemand zou geloven, maar die satirisch zouden zijn in een tijd waarin desinformatie zo alomtegenwoordig is. Voor de lol besloot ik een paar van deze verhalen te plaatsen in fangroepen van Trump op Facebook, gewoon om de reacties te zien. Tot mijn verbazing omarmde het overgrote deel van de Trump-massa's mijn verhalen als feiten. Het leek wel alsof er niets te wild of te schandalig was om geloofd te worden door dit publiek.
|
| —James McDaniel van UndergroundNewsReport |
Ondanks de disclaimer dat het een satirische website is, komen er veel mensen af op UndergroundNewsReport en wordt er veel commentaar geplaatst dat de artikelen serieus neemt.[23][24] De site wordt massaal gevolgd door aanhangers van Trump, die de verhalen geloven die op de site staan. Sommige van deze lezers hebben hier zelfs serieuze filmpjes over gemaakt op YouTube. Zelfs nadat het artikel was geplaatst met de bekentenis dat alle berichten nep zijn, om de goedgelovigheid van de bezoekers te testen, geloven reageerders nog steeds dat de makers van de site de waarheid spreken. De best beoordeelde reactie boven het artikel met de bekentenis zegt zelfs dat het niet "in al die NEPBERICHTEN is getrapt, terwijl de schrijver tegelijkertijd gelooft dat Obama homoseksueel is.
Ontvangst en toepassing[edit]
De term wordt het meest gebruikt in de sceptische en op wetenschap gebaseerde gemeenschappen op Web 2.0. Veel blogs, fora en wiki's refereren naar de wet wanneer het gaat over mafketels van enig allooi. Nadat ergens een fundamentalistische tirade is geplaatst, stormen mensen eropaf om de eerste te zijn die antwoordt "Ik doe een beroep op de Wet van Poe". Degene die de eerste is, mag daar met recht trots op zijn. Mensen verwijzen ook naar de wet wanneer zij een link delen naar een twijfelachtige bewering, door erbij te zetten "De Wet van Poe weer in actie" of simpelweg "Wet van Poe".
Buiten Web 2.0 is de Wet van Poe minder bekend en wordt deze waarschijnlijk nauwelijks gebruikt. Wikipedia's artikel over de Wet Van Poe
is al eens verwijderd[25] (maar staat er inmiddels weer op, met een academische referentie[26]).
Zie ook[edit]
- Fake news (particularly the satire sites)
- Horseshoe theory
- Fun:Irony meter
- List of Poe's Law examples
- The Onion
Wil je dit in een andere taal lezen?[edit]
 |
 |
Externe links[edit]
- Artikel: The Irony of Satire — Political Ideology and the Motivation to See What You Want to See in The Colbert Report
- De pagina van TV Tropes over de Wet van Poe
- Een onvervalst voorbeeld van deze vorm van kunst
- Voor als je er zelf niet uitkomt: vraag het deze website
Noten[edit]
Referenties[edit]
- ↑ Aikin, Scott F. (January 23, 2009). "Poe's Law, Group Polarization, and the Epistemology of Online Religious Discourse". Social Science Research Network. SSRN 1332169
- ↑ Phelps ran in various Kansas Democratic Party primaries five times, but never won.
- ↑ Nathan Poe's original post is here.
- ↑ Creation & Evolution
- ↑ Chivers, Tom (23 oktober 2009). "Internet rules and laws: the top 10, from Godwin to Poe". The Telegraph.
- ↑ On net.announce
- ↑ On talk.origins
- ↑ Review of You Can Lead an Atheist to Evidence, But You Can't Make Him Think: Answers to Questions from Angry Skeptics on Amazon.
- ↑ On TWIGO:CP
- ↑ The Irony of Satire: Political Ideology and the Motivation to See What You Want to See in The Colbert Report by Heather L. LaMarre, Kristen D. Landreville and Michael A. Beam (2009) The International Journal of Press/Politics Volume 14, Issue 2.
- ↑ Sexiest Man Alive Gets 'The Onion' Taken Seriously. NPR, 1 December 2012.
- ↑ Every generation gets the devil it deserves
- ↑ Congressman links to Onion story by Mackenzie Weinger (02/06/2012 01:57 PM EST; Updated 02/07/2012 11:27 AM EST) Politico.
- ↑ Bleacher Report documents the entire deal.
- ↑ Sean Spicer Retweets Onion Video Saying He Provides 'Robust Misinformation': 'You Nailed It', New York Magazine.
- ↑ https://speld.nl/2008/04/18/frisdrankconcern-introduceert-fitna/
- ↑ https://web.archive.org/web/20110916111710/http://www.depers.nl/entertainment/194867/Satire-site-buigt-voor-Cola-dreiging.html
- ↑ https://speld.nl/2009/09/30/patatje-holocaust-ongepast/
- ↑ https://archive.is/20120530155841/http://www.nrcnext.nl/blog/2009/10/02/de-telegraaf-bericht-over-patatje-holocaust/
- ↑ https://speld.nl/2011/07/18/200-kilo-tonijn-in-lading-cocaine-aangetroffen/
- ↑ https://www.metronieuws.nl/in-het-nieuws/2017/10/er-trapt-niemand-in-berichten-van-de-speld-toch/
- ↑ Jacob Siegel, "Dylann Roof, 4Chan, and the New Online Racism", The Daily Beast.
- ↑ Murdock, S. (March 11, 2017). A Satire Website Posted Fake News To Trump Supporters. Many Believed It. The Huffington Post. Retrieved March 12, 2017.
- ↑ Underground News Report (March 3, 2017). BREAKING: Satire Makes Fools of Gullible Trump Supporters. Retrieved March 12, 2017.
- ↑ 2nd AFD discussion for Poe's Law
- ↑ See the Wikipedia article on Poe's law.